No Spang

Hoi allemaal,

Nu al het feestgebruis is Nederland is afgelopen, en iedereen weer een beetje nuchter wordt. Dacht ik, het is wel weer eens tijd voor een nieuwe blog!
Via facebook heb ik heel wat leuke foto’s voor bij zien komen van de carnaval. En eerlijk is eerlijk. Ik vind het jammer het feestje te hebben moeten missen…
Maarrr, gelukkig heb ik hier ook genoeg te doen gehad!

Om te beginnen. De stage binnen kindertehuis Ramoth. Ik ben blij te kunnen zeggen dat het echt een hele fijne stage plaats is!
De eerste dagen al kregen we goed contact met de kinderen. Erg fijn. Er zijn ook een aantal kinderen die komen vragen of we ze bijvoorbeeld willen helpen met huiswerkbegeleiding. Of gewoon even een spelletje spelen!
Maandag was er een jongen ziek. Meestal overal vooraan in de rij en nu bleef hij maar rond me hangen. Uiteindelijk is hij op mijn schoot in slaap gevallen. Zulke kleine dingen doen me toch stiekem veel. Als ik ziek ben vind ik het ook heel erg fijn dat er iemand even de tijd neemt bij me te komen zitten en vraagt hoe het gaat. In een kindertehuis is daar geen tijd voor. En liggen de kinderen dus de hele dag alleen op bed. Ik ben blij dat ik door een uurtje stil te zitten, er voor deze jongen heb kunnen zijn!
Gisteren heb ik ook mijn eerste hulpverleningsgesprekken gevoerd. Dit met 2 meiden. Erg bijzonder om hun gedachtegang te horen. Maar ook was ik onder de indruk van de verhalen die de jonge kinderen vertelde. Dat maakt je je toch wel weer bewust hoeveel geluk ik heb gehad om in Nederland, in een fijn huishouden en in een fijne omgeving op te groeien!

Afgelopen dinsdag is Sharon op Zanderij geland. Dit is een vriendin van Robin. Gezellig om ineens een extra huisgenootje te hebben. Naast het stage lopen hebben we Sharon ook de stad laten zien. Natuurlijk zijn we alle trekpleisters van Paramaribo weer afgewandeld!
En vrijdag was het zover. Carnaval in Nederland. Poolparty in Suriname. Vanuit een lounge zouden 4 party bussen vertrekken om 230 studenten richting het dag van het Winingham hotel te brengen. Je leest het goed, zouden. Want de laatste party bus kwam helaas niet opdagen…
Niet getreurd. Met de taxi zijn we uiteindelijk naar het hotel vertrokken. Waar we meteen konden beginnen met feesten! Een erg gezellige avond. Met tot slot, een culinair hoogstandje! Want ik werd nog uitgenodigd om even mee een eitje te gaan eten bij andere studenten. En dat gaat er altijd wel in na een goed feestje!

Zaterdag was het natuurlijk gepast geweest om even uit te slapen. Helaas, om 8u stond de wekker om aan school te werken. En om half 11 weer richting lounge, want vanuit daar zouden we richting Zandarij gaan rijden om quad te rijden… Zeker niet verkeerd.
Omdat iedereen een goed feestje had gehad de avond ervoor vertrokken we pas om 12u. Bij de Roopram (de Surinaamse variant van de Mac Donalds), waar we ons ontbijt/ lunch gingen halen, hadden ze denk ik ook een goed feestje gehad. Want pas na 45 minuten kregen we 4 bami en 4 nasi. No Spang (maak je niet druk..) Ondertussen ben ik wel een beetje gewend aan het Surinaamse tempo.
Zo’n 3 uur later als gepland waren we uiteindelijk op de plaats van bestemming. Maar het was zéker het wachten waard! Een hutje, riviertje en een grote zandbank waar we konden scheuren. Eerst mochten we het zelf eens proberen. Pfoe, het is nog moeilijker als het eruit ziet… Het scheelt ook dat het een quad was van 1250 CC. En niet een opgevoerd brommertje.
Na een duik in het riviertje en even in de hangmat te hebben gehangen was het weeral snel tijd om naar thuis te gaan. Nog even een rondje achterop.. Wauw! Wat een kik was dat! Deed me een beetje denken aan de eerste keer achterop de motor…

Hierna moesten we toch echt door. Om 19u moesten we weer paraat zijn voor ons Salsa – dansexamen. Nog half onder de modder en zeker niet op ons best kwamen we hier precies op tijd binnen gewandeld. Maar, ik heb het gehaald! Ondanks het intensieve dagje!

Zondag zijn in het laat onze nieuwe boven buren aangekomen. 4 Belgische verpleegkunde studenten. De 5e komt binnenkort ook nog aan. Veel leven rond ons huisje dus!

Ondertussen kijk ik weeral uit naar het volgende avontuur! Dit weekend ga ik namelijk op trip! 4 dagen Apiopaati. 250 km het binnenland in. We zullen 7 uur onder weg zijn. Kan niet wachten om meer van de Surinaamse natuur te gaan zien! Dus geen zorgen wanneer ik even niets van me laat horen...

Ik denk dat jullie nu weer goed zijn bijgepraat over de gebeurtenissen hier in Paramaribo! Jullie zullen ook wel door hebben dat het leven in Paramaribo niet zo stipt en strikt is als in Nederland. Iedere dag wijzigen de plannen wel een beetje. En dat vind ik wel prima. Wordt je flexibel van ;)

Veel liefs!